شیلنگ تخلیه آب کولر یک لوله توخالی قابل انعطاف است که برای حمل مایعات از یک مکان به مکان دیگر طراحی شده است. شیلنگ ها گاهی اوقات لوله نیز نامیده می شوند (کلمه لوله معمولاً به یک لوله صلب اشاره دارد، در حالی که شلنگ معمولاً یک لوله انعطاف پذیر است) یا به طور کلی لوله. شکل شلنگ معمولاً استوانه ای (دارای سطح مقطع دایره ای) است.
طراحی شیلنگ بر اساس ترکیبی از کاربرد و عملکرد است. فاکتورهای رایج عبارتند از اندازه، درجه فشار، وزن، طول، شیلنگ مستقیم یا کویل شیلنگ و سازگاری با مواد شیمیایی.
برنامه های کاربردی بیشتر از نایلون، پلی اورتان، پلی اتیلن، پی وی سی، یا لاستیک های مصنوعی یا طبیعی استفاده می کنند که بر اساس محیط و درجه فشار مورد نیاز است. در سال های اخیر شیلنگ ها را می توان از گریدهای خاص پلی اتیلن (LDPE و به خصوص LLDPE) نیز ساخت. سایر مواد شیلنگ عبارتند از PTFE (تفلون)، فولاد ضد زنگ و سایر فلزات.
شیلنگ های لاستیکی لایروبی داستانی طولانی دارند که از استحکام و انعطاف پذیری بالایی برخوردار است. یک شلنگ لایروبی انعطاف پذیر که به طور گسترده در لایروبی برای انتقال گل و لای یا شن استفاده می شود. در برابر سایش و سایش مقاوم است تا عمر طولانی را تضمین کند. انواع شلنگ لایروبی انعطاف پذیر شامل شلنگ لاستیکی شناور، شلنگ تخلیه، شلنگ مکش، شیلنگ زرهی و شیلنگ سرامیکی است.
مجموعه ای از لوله های تقویت شده، این لوله ها می توانند تا 10 بار (1000 کیلو پاسکال؛ 145 psi) فشار را تحمل کنند.
برای دستیابی به مقاومت فشاری بهتر، شیلنگ ها را می توان با الیاف یا سیم فولادی تقویت کرد. متداول‌ترین روش‌های تقویتی عبارتند از: قیطاندن، مارپیچ کردن، بافندگی و پیچیدن لایه‌های پارچه. آرماتور مقاومت فشار و همچنین سختی را افزایش می دهد. برای به دست آوردن انعطاف پذیری، از راه راه یا دم استفاده می شود. معمولاً از حلقه‌های تقویت‌کننده محیطی یا مارپیچ برای حفظ این سازه‌های موجدار یا دم‌دار تحت فشار داخلی استفاده می‌شود.
